ทักษะการทำงานในอนาคตสำหรับปี 2030

McKinsey ชี้ว่าทักษะที่จะช่วยให้เรารับมือกับอุปสรรคต่างๆ ในอนาคตได้อย่างแท้จริงคือ "ทักษะด้านสังคมและอารมณ์ รวมถึงทักษะด้านการรับรู้และทำความเข้าใจที่สูงขึ้น" อย่างไรก็ตาม McKinsey เองก็กล่าวด้วยว่า การมีทักษะเหล่านี้เพียงอย่างเดียวไม่สามารถทำให้คุณประสบความสำเร็จได้ อีกปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จด้วยเช่นกันคือทัศนคติ กล่าวคือ แนวทางที่พนักงานใช้จัดการกับงานของตน ตลอดจนวิธีที่พวกเขาสร้างสรรค์ผลงานออกมา ซึ่งอาจหมายถึงความสามารถของพนักงานในการรับมือกับความไม่แน่นอนหรือการเปิดกว้างเพื่อเรียนรู้ทักษะใหม่ๆ ในช่วงแรกด้วยเช่นกัน

6 ทักษะซึ่งจัดอยู่ในทักษะการทำงานที่สำคัญที่สุดในปี 2030 มีดังนี้

1. ความสามารถด้านดิจิทัล

   ดัชนีทักษะด้านดิจิทัลทั่วโลกประจำปี 2022 พบว่า 76% ของพนักงานรู้สึกไม่พร้อมสำหรับการทำงานในโลกยุคดิจิทัลและมีซีอีโอเพียงแค่ 23% เท่านั้นที่มองว่าตนเชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยี บุคลากรในทุกระดับของทุกอุตสาหกรรมจำเป็นต้องมีความสามารถด้านดิจิทัลที่สูงขึ้น นับตั้งแต่ความรู้ความเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ อาทิ อีเมลและแชท ไปจนถึงทักษะขั้นสูงอย่างการบริหารจัดการสินค้าดิจิทัลและการออกแบบประสบการณ์ของผู้ใช้ (UX)

   เมื่อพิจารณาถึงความเร็วในการเปลี่ยนแปลง เราจะพบว่าความรู้ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ตกยุคได้ค่อนข้างเร็วด้วยเช่นกัน ซึ่งหมายความว่า การเรียนรู้และพัฒนาอย่างต่อเนื่องเป็นวิธีเดียวที่จะรักษาความสามารถด้านดิจิทัล รวมถึงความได้เปรียบในการแข่งขันที่จะตามมาเอาไว้ได้

2. การสื่อสาร

   เราเชื่อมต่อกันผ่านหลายช่องทางและจำเป็นต้องทำความเข้าใจช่องทางเหล่านั้นทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นการส่งข้อความด่วน การโทรด้วยเสียง การประชุมผ่านทางวิดีโอ หรืออีเมล ซึ่งหมายถึง การใส่ใจกับทักษะการสื่อสารด้วยลายลักษณ์อักษรและด้วยวาจา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อแต่ละคนในทีมทำงานจากคนละสถานที่กัน และยังรวมถึงการให้ความสำคัญกับการสื่อสารได้อย่างชัดเจน กระชับ และไม่ใช้คำศัพท์เฉพาะทางอีกด้วย

   การสื่อสารที่มีประสิทธิภาพเป็นทั้งกระบวนการแบบล่างขึ้นบนและบนลงล่าง โดยเป็นกระบวนการแบบสองทางที่อาศัยทักษะการฟังมากพอๆ กับทักษะการแลกเปลี่ยนข้อมูลที่เกี่ยวข้องและเหมาะสมกับสิ่งที่ผู้ฟังต้องการรับฟัง ณ ขณะนั้น

3. ความคล่องตัวด้านความคิด

   ความคล่องตัวด้านความคิดเป็นสิ่งที่ส่งเสริมทักษะความสามารถในการคิด เรียนรู้ และซึมซับข้อมูลใหม่ๆ เช่นเดียวกับความสามารถในการปรับตัว มีความคิดสร้างสรรค์ และรับมือกับความเปลี่ยนแปลงด้วยความยืดหยุ่นปรับตัว คำถามคือ องค์กรของคุณสามารถปรับตัวเมื่อมีโอกาสหรืออุปสรรคเข้ามาได้หรือไม่ สามารถสร้างสรรค์นวัตกรรมและทำสิ่งที่ฉีกไปจากเดิมได้หรือไม่ ตลอดจนมีความสามารถในการคิดนอกกรอบหรือไม่

   Dr. Nicole Lipkin นักจิตวิทยาองค์กรแนะนำให้คนเรารับมือกับผู้คน สถานการณ์ และการตัดสินใจต่างๆ ด้วย "ความคิดของคนที่เริ่มต้นเรียนรู้สิ่งต่างๆ ซึ่งหมายถึง การละทิ้งความคิดอคติและการบ่มเพาะความสงสัยใคร่รู้" โดยส่วนหนึ่งนั้นเกี่ยวข้องกับการเสริมสร้างกรอบความคิดแบบเติบโตซึ่ง Dr. Lipkin กล่าวว่า เป็นกุญแจสำคัญที่จะทำให้เราก้าวเดินต่อไปได้และค้นพบเส้นทางของตัวเอง

4. การคิดเชิงวิพากษ์

   เราอยู่ในยุคที่มีข้อมูลเยอะจนล้น การที่เราจะสามารถประเมิน คัดกรอง และวิเคราะห์ข้อเท็จจริงที่อยู่ตรงหน้าได้นั้นเกี่ยวข้องกับการคิดเชิงวิพากษ์ ซึ่งเป็นทักษะที่จำเป็นในสถานการณ์ที่ต้องอาศัยการตัดสินใจ การแก้ไขปัญหา การจัดการเวลา และการวางแผนอย่างมีประสิทธิภาพ

   คนเราไม่ควรปักใจเชื่อเฉพาะสิ่งที่เห็นจากภายนอก แต่ควรพินิจพิเคราะห์สิ่งนั้นอย่างจริงจัง ซึ่งการมองสิ่งต่างๆ ให้ลึกลงไปนั้นคือโอกาสที่เราจะได้วางรากฐานสำหรับความก้าวหน้าและนวัตกรรมที่แท้จริง

5. ทักษะด้านมนุษยสัมพันธ์

   การทำงานจากทางไกลมีข้อดีหลายประการ ซึ่งรวมถึงสมดุลระหว่างงานกับชีวิตส่วนตัวด้วย แต่การทำงานรูปแบบนี้ก็นำมาซึ่งความเสี่ยงที่ต้องอยู่ตัวคนเดียว ซึ่งทำให้พนักงานรู้สึกแปลกแยกจากผู้อื่นและรู้สึกห่างเหินได้ โดยสิ่งที่จะช่วยรับมือกับปัญหานี้ได้คือ ทักษะด้านมนุษยสัมพันธ์ที่ดี อาทิ การทำงานร่วมกัน การสื่อสาร และความเห็นอกเห็นใจ

   ที่ทำงานที่เปิดกว้างและให้การสนับสนุนทางด้านอารมณ์คือที่ที่พนักงานจะมีความตั้งใจและสามารถมองโลกผ่านสายตาของผู้อื่นและทำความเข้าใจมุมมองเหล่านั้นได้ วัฒนธรรมแห่งการยอมรับซึ่งกันและกันจะช่วยให้พนักงานสามารถสร้างสายสัมพันธ์บนพื้นฐานของความเชื่อใจและความรู้สึกของการเป็นคอมมูนิตี้ได้ ในขณะเดียวกัน สายสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นยิ่งขึ้นก็จะช่วยในเรื่องการแก้ไขความขัดแย้ง ตลอดจนการให้และรับฟังคำติชม ซึ่งเป็นทักษะที่สำคัญอย่างยิ่งสำหรับผู้จัดการอีกด้วย

6. การบริหารจัดการตนเอง

   McKinsey อธิบายการบริหารจัดการตนเองว่าเป็น "ภาวะผู้นำในตนเอง" ซึ่งหากจะกล่าวให้เข้าใจง่ายที่สุดก็คือ ความสามารถในการสร้างแรงกระตุ้นด้วยตนเองของพนักงานที่ไม่มีหัวหน้าคอยดูแล ทั้งยังครอบคลุมถึงการรู้จักตนเอง รวมถึงการประเมินตนเองด้วยความซื่อสัตย์ซึ่งจะช่วยในการดึงจุดแข็งมาใช้และรับมือกับจุดอ่อนของตนเองอีกด้วย

   การจัดการตนเองจำเป็นต้องอาศัยความฉลาดทางอารมณ์ ซึ่งเป็นความสามารถในการทำความเข้าใจและจัดการกับอารมณ์ของตนเอง ที่ในทางกลับกันจะส่งผลให้คนเราสามารถควบคุมตนเองได้มากขึ้น ตัดสินใจได้อย่างรัดกุม และสามารถรับสิ่งต่างๆ ได้มากขึ้น เช่น พลังงาน แรงผลักดันที่อยู่ข้างในตัวเอง และความกระตือรือร้นที่จะช่วยส่งเสริมทักษะด้านประสิทธิภาพ การโน้มน้าวใจ ตลอดจนความสามารถในการผลักดันและสร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้อื่นอีกด้วย